شنبه شب، زوجی در صف کلیسای لیتل وایت در لاس‌وگاس ایستادند تا با هم ازدواج کنند. زن در اتاق استراحت لباسی از یک فیلم قدیمی را پوشید؛ مرد هم در دستشویی مردانه کتی قدیمی را به تن کرد. ساعت دوازده بار نواخت و آن‌ها با مارش عروسی که از بلندگوی بلوتوثی پخش می‌شد راهرو را پیمودند و رسما زن و شوهر شدند. تازه عروس و داماد چه کسانی بودند؟ جنیفر لوپز و بن افلک

شاید [این مراسم] برای آدم‌های مشهور غیرعادی به‌نظر برسد. اما با توجه به مسیر عاشقانه لوپز و افلک – یا به قول معروف «بنیفر» – جشن مناسبی بود، جشنی که سنت را به چالش کشید و شکوه و عظمت را فدای بی‌شائبگی و خودانگیختگی کرد

احتمالا از قبل مقدمه داستان بنیفر را می‌دانید. اما صرفا محض یادآوری می‌گویم: این زوج اوایل دهه ۲۰۰۰ به مدت ۱۸ ماه با هم رابطه عاشقانه داشتند، بعد نامزد کردند تا اینکه در سال ۲۰۰۳ ناگهان عروسی‌شان را به‌دلیل آنچه «توجه بیش از حد رسانه‌ها» نامیدند لغو کردند. چند ماه بعد هم راهشان از هم جدا شد. هردو با افراد دیگری ازدواج کردند. در سال ۲۰۰۴ لوپز با مارک آنتونی خواننده ازدواج کرد. آن‌ها صاحب دوقلو شدند و در سال ۲۰۱۴ از هم جدا شدند. در این بین، افلک در سال ۲۰۰۵ با جنیفر گارنر بازیگر ازدواج کرد. آن‌ها صاحب سه فرزند شدند و در سال ۲۰۱۸ از هم جدا شدند

همه اینها به این معنی است که قرار نبود بنیفر احیا شود. با این حال، در ماه مه سال ۲۰۲۱، عکس‌هایی از این زوج معروف در کنار هم به نمایش درآمد و اینترنت را اسیر گرداب سرگیجه‌آور نوستالژی و هیجان کرد. این زوج در پایان همین ماه این خبر را تایید کردند

داستان آن‌ها قصه عاشقانه‌ای است که حتی برای ناباورترین‌های آدم‌ها هم امید می‌آورد. و همچنین درس‌های ارزشمندی درباره روابط به ما می‌آموزد. مثلا تصویر رسانه‌ها از زندگی لوپز را در نظر بگیرید. در طول سال‌ها، کلی درباره روابط «ناموفق» این خواننده صحبت کرده‌اند. به غیر از شوهران سابقش –از سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۸ با اوجانی نوآ، کارآفرین، و از ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲ با رقصنده‌ای به نام کریس جاد ازدواج کرده بود- از جمله آدم‌های مشهور سابقش زندگی‌اش می‌توان به شان «دیدی» کامز، رپر، الکس رودریگز، بازیکن بیسبال، و (شایع است که) دریک نوازنده اشاره کرد. بارها و بارها شاهد بوده‌ایم که: وقتی رابطه عاشقانه زنی از بین می‌رود، آن را نوعی شکست اجتماعی و بیولوژیکی تعبیر می‌کنند، به‌ویژه اگر سنش بالای ۳۰ سال باشد. درنتیجه، آن روابط ناموفق را به حساب اتلاف وقت می‌گذارند

این حقیقت که لوپز اکنون با خوشحالی به یکی از آدم‌های قبلی زندگی‌اش برگشته، ثابت می‌کند که این تعبیر اشتباه است. فرهنگ عامه مدتها است این باور اشتباه را در ذهن ما ایجاد کرده است که باید با تلخی و تمسخر به روابط گذشته نگاه کنیم- اما چرا؟ در برخی موارد  ممکن است این کار درست و حتی لازم باشد، اما همیشه اینطور نیست. اکثر روابط تا ابد دوام نمی‌آورند، و بیشترشان قرار است مدت محدودی ‌ادامه یابند – و این اشکالی ندارد

معنای این حرف این نیست که همه آدم‌های قبلی باید تلاش کنند روابط عاشقانه قبلی‌شان را احیا کنند. اما خط زدن هر رابطه قبلی به‌عنوان شکست ممکن است اشتباه باشد، اشتباهی که ریشه در دیدگاه‌های قدیمی دارد که ازدواج را بیش از هر رابطه دیگری در اولویت قرار می‌دهد. حتما اطمینان‌بخش‌تر است که روابط قبلی را دوره‌های زمانی معناداری در زندگی بدانیم. همه آن‌ها صرف‌نظر از مدت ماندگاری‌شان چیزی به ما یاد می‌دهند، درست است؟ و اگر بخشی از داستان بزرگ‌تری باشند که در نهایت ما را به یافتن آن «یک‌نفر» برساند، می‌شود گفت ارزشمند نبودند؟

بنیفر از جهاتی دیگر نیز سنت را به چالش می‌کشد. این واقعیت ساده را درنظر بگیرید که گویی افلک و لوپز به ترتیب در ۴۹ و ۵۲ سالگی برای زندگی دیرتر با یکدیگر به آرامش رسیده‌اند. هردویشان قبلا داستان «ازدواج و بچه» را که برای همه ما در اواخر دهه بیست و اوایل دهه سی تحمیل شده است از سر گذرانده‌اند

مخصوصا که به زن‌ها می‌گویند حواسشان به «ساعت بیولوژیکی‌شان» باشد، و با توجه به شیوه‌ای که از عشق رمانتیک همچنان به‌عنوان مهر تایید جامعه حمایت می‌شود، فشار زیادی بر آن‌ها وارد می‌کنند که آرام بگیرند. البته فایده‌ای ندارد، به آن زن مجرد هنوز اغلب به مثابه مرتد اجتماعی نگاه می‌کنند، انگار حالا که جرات و جسارت گذران زندگی‌اش را دارد، هنجارهای فرهنگی را شکسته‌ است

اما بنیفر به ما نشان ‌می‌دهد که صبر در طولانی‌مدت نتیجه می‌دهد و با اینکه ممکن است همه ما به آن کسی که از زندگی‌مان رفته است نرسیم، دیدن این نوع داستان عاشقانه بی‌همتا که آشکارا جشن گرفته می‌شود، مایه آرامش است. کسی نباید احساس کند صرفا به‌دلیل سال‌ها جبر شرایط اجتماعی مجبور است با کسی کنار بیاید

چندان‌که لوپز در خبرنامه‌اش نوشت: «آن‌قدر منتظر بمانید تا شاید بهترین لحظه عمرتان را در ساعت ۱۲:۳۰ شب، در جاده لاس وگاس در تونل عشق […] با بچه‌هایتان و آن کسی که تا ابد با او خواهید بود بیابید.» لوپز در پایان گفت که عشق ارزش منتظر ماندن دارد – و با توجه به وضعیت کنونی جهان، این دقیقا همان خوشبینی است که همه به آن نیاز داریم

https://www.independentpersian.com/node/254651/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C/%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%88%D8%A7%D8%AC-%D8%AC%D9%86%DB%8C%D9%81%D8%B1-%D9%84%D9%88%D9%BE%D8%B2-%D8%A8%D8%A7-%D8%A8%D9%86-%D8%A7%D9%81%D9%84%DA%A9-%D8%AB%D8%A7%D8%A8%D8%AA-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%86%D8%AF-%DA%A9%D9%87-%D8%AC%D8%AF%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D9%88-%D8%B7%D9%84%D8%A7%D9%82-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B9%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%B4%DA%A9%D8%B3%D8%AA-%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA