براساس آخرین پژوهش‌ها درمورد داروهای کاهش وزن، برخی مصرف‌کنندگان مدعی‌اند که داروی «پپتید شبه‌گلوکاگون ۱» (جی‌ال‌پی-۱) و سایر داروهای مشابه، به موازات کاهش وزن، در آنها احساس اضطراب، افسردگی و گاه افکار مرتبط با خودکشی پدید آورده است.برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که برخی داروهای درمان دیابت ممکن است شخصیت و رفتار افراد را تغییر دهند. به گزارش نیویورک‌پست، داروهایی نظیر اوزمپیک و ویگووی بر میزان دوپامین تاثیر می‌گذارند. دوپامین بر بخش‌های مختلف بدن تاثیرگذار است
ترکیبات شیمیایی مغز علاوه بر تاثیر روی انگیزه عاطفی و فیزیکی برای غذا خوردن، بر احساس پاداش، لذت، انگیزه و کنش هم تاثیر می‌گذارد. بر همین اساس، سطوح در حال تغییر این تغییرات شیمیایی این ادعای مصرف‌کنندگان را توجیه میکند که چرا تمایلشان به الکل، سکس یا مواد مخدر کاهش می‌یابد
دکتر کنت بریج، استاد روان‌شناسی و علوم اعصاب در دانشگاه میشیگان، به دیلی میل گفت: «هم مواد اعتیادآور و هم غذا، سیگنال‌های دوپامین و مناطق یادگیری-پاداش یکسانی را در مغز را فعال می‌کنند.» طبق گفته او، در برخی موارد وقتی محققان می‌خواهند چیزی را به حیوانات یاد بدهند، آنها را برای مدتی گرسنه نگه می‌دارند، زیرا گرسنگی به یادگیری کمک میکند.او توضیح می‌دهد: «ظاهرا گرسنگی مختص غذا است، اما گستره‌اش بیش از این است و میل و هوس‌های متعددی را بیدار میکند. هنگامی که گرسنه‌اید، ارزش انگیزشی پدیده‌ها، حتی آن‌‌هایی که خوراکی نیستند، افزایش می‌یابد
به باور کارشناسان، از آنجایی که این داروها مدت زمان احساس سیری را افزایش می‌دهند، میل به چیزهایی غیر از غذا مانند مواد مخدر و الکل را نیز کاهش می‌دهند. دکتر بریج می‌گوید: «احساس سیری نه‌تنها میل به غذا را کاهش می‌هد بلکه به صورت بالقوه میل به چیزهای دیگر را هم کم میکند.»به گفته بریج، هنگام مصرف داروهای جی‌ال‌پی-۱ احتمال کاهش میل جنسی هم وجود دارد. طبق استدلال او از آنجایی‌که رابطه جنسی میل طبیعی لذت‌بخشی است، مسدود کردن مسیر پاداش ممکن است کاهش میل جنسی را به‌دنبال داشته باشد. با این حال او می‌گوید که هنوز مشخص نیست داروهای جی‌ال‌پی-۱ مسیر دوپامین را چگونه مسدود می‌کنند
در سال ۲۰۲۳، سازمان غذا و داروی ایالات متحده، ۶۰۶ گزارش از اختلالات روان‌پزشکی مرتبط با اوزمپیک، ۳۲۴ گزارش مربوط به ساکساندا و ۱۹۰ گزارش مربوط به ویگووی دریافت کرده است