این بار بهترین جا برای گفتوگو با راشین خیریه، جایی بود که گروهی از ایرانیهای مقیم پایتخت آمریکا برای تماشای بازی ایران و مراکش جمع شده بودند.روز جمعه که این بازی حساس برگزار میشد، این طراح و گرافیست ایرانی هم در رستورانباری در خیابان اچ شهر واشنگتن بود.بازی ایران و مراکش تاریخی شد چون بعد از ۲۰ سال بالاخره تیم ملی ایران یک بازی را در جام جهانی برد. این دومین برد ایران در طول تاریخ جام جهانی بود.راشین خیریه هم مثل صد و چند نفر دیگر که به هواداری تیم ملی ایران جمع شده بودند تا با هم بازی را تماشا کنند، وقتی گل خودزنی مدافع تیم مراکش در وقت اضافه به دروازه نشست، دیگر روی زمین بند نمیشد؛ اما خود او میگوید همیشه اینقدرها هم پایه فوتبالدیدن نیست
خانم خیریه که بیش از همه با تصویرسازیهایش شناخته میشود که در کتابهایی در داخل و خارج ایران چاپ شده، با آغاز جام جهانی بابت طرحی که برای وبسایت گوگل زد دوباره نامش بالا آمد.”یکی دو ماه پیش گوگل ایمیلی برای من فرستاد و دعوت کرد که در این پروژه همکاری کنم. ایدهشان این بود که از ۳۲ هنرمند از ۳۲ کشوری که به بازیهای جام جهانی راه پیدا کردهاند بخواهند طرحی بدهند که فوتبال در کشورشان و در فرهنگشان چه شکلی است.”از کارهای راشین خیریه چندین کتاب در این هفت سال اقامتش در خارج ایران منتشر شده است. از جمله هفتمین کتاب او هم در یکی از انتشاراتیهای بزرگ آمریکا دارد نهایی میشود. میگوید: ”گوگل اندازه مشخصی را به ما داده بود و جای توپ و دروازه را هم در تصویر مشخص کرده بود. به جز این، آزاد بودیم از فرهنگمان و کشورمان هرچه میتوانیم در این تصویر جا بدهیم.”این طراح و گرافیست ایرانی مقیم آمریکا میگوید برایش مهم بود کار ”ایرونی باشد، شاد باشد”: ”سعی کردم از طرح فرش و قالی ایرانی الهام بگیرم و فضایی شبیه باغ ایرانی در کارم حس شود
همین که کلمه ”گل” در فارسی هم برای گلی که گیاه است استفاده میشود و هم برای گلی که در فوتبال میزنند، ایدهای شد برای راشین خیریه که در این طرح، کنار دروازه را گلباران کند.او میگوید نمیخواسته در طرحش ”دروغ” بگوید و چون به زنان ایرانی اجازه داده نمیشود برای تماشای بازیهای فوتبال به استادیوم بروند، بههمینخاطر نخواسته طرحش را ”استادیومی” کند.در عوض او ”کوچه و بازار”های ایران را در طرحش آورد تا ”بتوانم نشان دهم زنان ایرانی هم چهقدر فوتبال دوست دارند.”نتیجه کار شده تصویری از یک محله ایرانی با حال و هوای باغ ایرانی و فوتبالیستهای ایرانی که شاید کمی شبیه ورزشکاران زورخانهای هم باشند
حال و هوای کار به همان سبک خود راشین خیریه است؛ سبکی که از شخصیتهای مجموعه انیمیشن ”شکرستان” در تلویزیون ایران تا کتابهای متعددی که راشین برایشان تصویرسازی کرده، در آثار او پیدا هستند. آن گربهای که در آثار راشین همیشه گوشهای نشسته هم در این طرح گوگل هست. خود این طراح میگوید ”امضای من همین گربه ایرانی است
در عصر دیجیتال، راشین خیریه همچنان خیلی از کارهایش را دستی و با رنگروغن روی مقوا نقاشی میکند. همین باعث شد که گوگل با حدود هفت میلیون مشترک در اینستاگرام تصویری از آمادهشدن طرح راشین هم منتشر کند: ”ظاهرا بین این ۳۲ کشور، تنها گرافیستی که کارش را دستی و با رنگ و قلممو برای گوگل طراحی کرده، من بودهام. بقیه دیجیتالی کشیده بودند.” همین شد که از بین این ۳۲ تصویرگر، فقط هم کار راشین روی اینستاگرام شرکت گوگل رفت
روز جمعه و وسط دو نیمه بازی ایران و مراکش که با راشین حرف میزدم، پیدا بود او هم برای بازی هیجانزده شده است. اما حالا برای بازیهای بعدی، او انگیزه مضاعفی دارد که دوست داشته باشد ببیند ایران به گروه بعدی بازیها راه پیدا میکند: ”از گوگل به من گفتند اگر ایران به مرحله بعد راه پیدا کند، از من میخواهند که یک طرح تازه برای تیم ملی ایران ارائه دهم. از ته دل امیدوارم که تیم ملی به مرحله بعد برود! نه فقط به خاطر این طرح، بلکه برای مردم ایران و به خصوص پدرم!”این تصویرگر ایرانی اثری که برای گوگل زده را به پدرش تقدیم کرده که ”عشق فوتبال” است؛ ”نه یک طور معمولی ها! عشق فوتبال واقعی!”در این چند روزی که از بازیهای جام جهانی گذشته است، خیلی از کاربران ایرانی از طرح راشین خیریه استقبال کردهاند و آن را در شبکههای اجتماعی همرسانی کردهاند