از بسکتبال شروع کرد، مخفیانه در پارک تمرین بوکس کرد، با مخالفت خانواده روبرو شد، مدتی در پارکینگ خانه‌ تمرین کرد، چند بار مربی‌اش را تغییر داد و آن قدر مشت زد و مشت زد تا هم اولین زن ایرانی حاضر در یک مسابقه رسمی بوکس شد و هم اولین زن بوکسور پیروز ایرانی.شنبه شب (۱۳ آوریل/ ۲۴ فروردین)، رویان در غرب فرانسه. برای آن شوان داستان یک مسابقه سه راندی آماتور دیگر بود اما صدف خادم از راهی طولانی خودش را به آن رینگ رسانده بود

مرارت‌های خانم خادم در راه این مسابقه تنها محدود به ۳۰ کیلوگرم وزن کم کردن نبود. او در آغاز حتی حمایت خانواده‌اش را هم در اختیار نداشت. صدف خادم به همشهری ورزشی گفت: ”اولش که شروع کردم خانواده خیلی مخالف بودند و اصلا حمایتم نمی‌کردند. پدرم بدش نمی‌آمد ولی مادرم اصلا دوست نداشت؛ به‌خصوص اینکه من دانشگاه را هم کنار گذاشته بودم. مجبور بودم هم کار کنم و هم تمرین.”او که ابتدا در پارک تمرین می‌کرد، بعد از مدتی مجبور شد هم مربی‌اش را تغییر دهد و هم در ”پارکینگ خانه یک کیسه بوکس ببندد و تمرین کند

خانم خادم می‌گوید بعد از سفری که به ارمنستان داشت، متوجه شد ”مربی‌اش با او خوب کار نکرده”. او دو سه ماه بوکس را کنار می‌گذارد و وارد کلاس‌های تغذیه و ورزش می‌شود: ” مربی‌ام در کلاس تغذیه مربی دیگری را به من معرفی کرد. او هم من را خیلی اذیت کرد و از لحاظ روحی خیلی به هم ریختم. حالم خیلی بد بود و از زندگی کردن هم پشیمان شده بودم. مدیریت یکی از باشگاه‌هایی که کار می‌کردم، زن خیلی قوی‌ای بود، او خیلی کمک کرد تا من دوباره سرپا شوم.”نقطه عطف زندگی ورزشی صدف خادم آشنایی با مهیار منشی‌پور بود. قهرمان پیشین خروس وزن بوکس جهان، که مقیم فرانسه است، یک دوره در ایران برگزار کرد و یکی از شرکت‌کنندگان صدف خادم بود

آقای منشی‌پور به رویترز گفت: ”سال ۲۰۱۷ یک جلسه تمرینی عمومی در کوه‌های اطراف تهران داشتم. حدود ۳۵ نفر در آن حاضر بودند که شش نفرشان زن بودند. او در شبکه‌های اجتماعی با من تماس گرفت و خواست که برایش مسابقه بوکس جور کنم. چند ماه بعد هم فدراسیون بوکس ایران در را به روی بوکس زنان باز کرد و ما از آن‌ها درخواست حضور در یک تورنمنت را کردیم.”اما رویای مسابقه دادن یک بوکسور زن در کشوری که زنان در بسیاری از رشته‌ها حتی اجازه رفتن به ورزشگاه‌ها را ندارند و حضورشان در تعدادی از ورزش‌ها به رغم داشتن حجاب کامل اسلامی با اما و اگرهای فراوانی همراه است، هنوز فاصله زیادی تا تبدیل شدن به حقیقت دارد

مهیار منشی‌پور می‌گوید: ”مشخص شد که مسابقه دادن ممکن نیست. آن‌ها مربی زن، داور زن و… می‌خواستند و ما هم با کمک وزیر ورزش فرانسه کاری کردیم که اینجا بیاید.”صدف خادم با کمک منشی‌پور اجازه تمرین و مسابقه در فرانسه را پیدا کرد و پس از چهار سال تمرین بوکس سرانجام توانست در یک مسابقه رسمی شرکت کند و همان طور که پیش‌بینی می‌شد حضور او با استقبال خوبی در خارج از ایران روبرو شد.او با این که به رویترز گفته مدت‌ها برای این مسابقه انتظار کشید و می‌خواهد ”آن قدر پیش برود که نامش را در بوکس ایران ثبت کند”، تمام اعتبار این مسابقه را به مهیار منشی‌پور می‌دهد: ”امیدوارم این سد شکسته شده باشد. من مهم نبودم و این مهیار بود که اهمیت داشت. او این مسابقه را ممکن کرد و هرکسی دیگری بجای من می‌توانست در آن حاضر شود

حضور در ورزش بوکس برای زنان ایرانی به خودی خود آسان نیست. پیش از این مرضیه اکبر آبادی، معاون زنان پیشین وزارت ورزش ایران شرکت در ورزش‌های رینگی را ممنوع اعلام کرد و” خشونت این رشته‌ها، خطری که برای سلامتی بانوان به جهت آن که مادران آینده خواهند بود ایجاد می‌کند، نحوۀ برگزاری مسابقات و در کل فرهنگ غالب بر این نوع رشته‌ها را مغایر با فرهنگ اسلامی و ایرانی” دانست.اما گذشته از نفس شرکت در مسابقه بوکس، حالا این نگرانی هم وجود دارد که حضور بدون حجاب خانم خادم در این رقابت از کشوری با ”قانون حجاب اجباری”، چه عواقبی برای این ورزشکار ۲۴ ساله به دنبال خواهد داشت

عواقبی که شاید میزان آن برای خانم خادم مشخص نباشد اما دست‌کم خیالش تا حدی راحت است که اینجا هم مانند مسابقه‌ با حریف فرانسوی، مربی‌اش را کنارش خواهد داشت. او قرار است تا چند روز آینده به ایران برگردد. آقای منشی‌پور به رویترز گفته که صدف خادم را در بازگشت به ایران همراهی خواهد کرد: ”اگر کار او به بازداشت بکشد، تنهایش نخواهم گذاشت.”هرچند که این قهرمان سابق جهان به بی‌بی‌سی فارسی گفت که مطمئن است اتفاق ناخوشایندی برای صدف خادم در بازگشت به ایران رخ نخواهد داد: ”خدای نکرده که اذیت نمی‌کنند. صدف کار بدی نکرده خیلی ایران را بزرگ کرده و تمام جهان تاثیراتش را دیدند. پشت لباسش نوشته بود ایران نه مریخ یا جای دیگر. این خیلی مهم است و با غرور رفت بالا. اگر اتفاقی بیافتد، احتمال دارد ایران محروم شود. چون تمام کشورهای دنیا مجبورند هم به زنان و هم به مردان اجازه ورزش کردن بدهند. من مطمئنم اتفاقی نمی‌افتد و باید به این دختر شجاع تعظیم کرد