رقص و جارو کشیدن بهتر است یا تنیس و باغچه بیل زدن؟
طبق یافتههای مطالعهای جدید، بزرگسالانی که میخواهند در دوره پیری به درد عضله، استخوان و مفاصل دچار نشوند باید دستکم هفتهای یکبار فعالیت ورزشی سنگین داشته باشند.به گفته پژوهشگران دانشگاه پورتماوث، بیل زدن باغچه، تنیسبازی، شنای مداوم یا انجام کار سنگین جسمی میتواند در درازمدت از بدن در برابر دردهای عضلانی استخوانی مزمن محافظت کند
نویسندگان این پژوهش که در نشریه پلوس وان منتشر شده است، دادههای پنج هزار و ۲۰۸ فرد بالای۵۰ سال را بررسی کردند که در بازهای ۱۰ساله در پژوهش طولی سالخوردگی انگلستان شرکت داشتهاند.طبق یافتههای این پژوهش، هر مقدار فعالیت جسمی در مقایسه با بیتحرکی احتمال ابتلا به درد عضلانی استخوانی را کاهش میدهد
البته فعالیتهای جسمی ملایم تا متوسط مانند رقصیدن، پیادهروی و جاروبرقی کشیدن بهاندازه فعالیتهای سنگینتر اثر محافظت بدن از این دردها را نداشت.دکتر نیلز نیدرشتراسر، نویسنده اصلی این تحقیق گفت: «درد مزمن در هر سنی مشکلی بزرگ و یکی از علل اصلی مرخصیهای استعلاجی یا مراجعه به بخش فوریتها و سوانح است
این یکی از شایعترین و بغرنجترین معضلات در جامعه پزشکی است و کیفیت زندگی و رفاه بسیاری از مبتلایان را کاهش میدهد. هر جنبوجوشی به حفظ وضع مطلوب کمک میکند و از تمرین بدنی نکردن بهتر است، اما به نظر میرسد تمرینهای معتدل در جلوگیری از دردهای مزمن اثر درازمدت ندارند. فعالیت تمرینی نهتنها باید سنگین باشد، بلکه باید حداقل هفتهای یکبار باشد. کسانی که مثلا ماهی یک بار دوچرخهسواری میکنند و فعالیت دیگرشان فقط کارهای سبک خانه باشد همچنان در جرگه بیتحرکها قرار دارند
در این تحقیق ابتلا به دردهای مزمن را بر اساس جنسیت، شاخص توده بدنی (بیامآی)، سن و ثروت هم بررسی کردهاند.طبق یافتههای این تحقیق فقر، زن بودن، اضافهوزن یا چاقی همه از عوامل خطر ابتلا به دردهای عضلانی استخوانی بهشمار میرود.به باور محققان به دلیل تفاوتهای هورمونی، درد در زنان متداولتر است
در افراد چاق هم وزن اضافی «بار» روی مفاصل بدن را افزایش میدهد.دکتر نینا اتریج، یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید امیدوار است این یافتهها به متخصصان امور درمانی کمک کند تا برنامهای تمرینی شامل «فعالیتهای جسمانی شدید و مرتب» طراحی کنند