نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد مردمان پاپوآ گینه‌نو که میلیون‌ها سال است از لحاظ ژنتیکی ایزوله شده و جدا مانده‌اند، ژن‌های منحصربه‌فردی دارند که به آن‌ها در مقابله با عفونت‌ها کمک می‌کند؛ ژن‌هایی که برخی از آن‌ها از خویشاوندان منقرض‌شده انسان یعنی دنیسووان‌ها به ارث رسیدهاند.این تحقیق جدید همچنین دریافت که ساکنان مناطق مرتفع‌تر و نواحی پست‌تر برای سازگاری با محیط‌های زندگی بسیار متفاوتشان، جهش‌های ژنتیکی مختلفی را پشت سر گذاشته‌اند
فرانسوا‌ــ‌خاویر ریکو، یکی از نویسندگان ارشد این تحقیق از فرانسه، به لایو‌ساینس گفت: «اهالی گینه‌نو منحصربه‌فردند، زیرا از زمان سکونتشان در گینه‌نو که بیش از ۵۰ هزار از آن سال می‌گذرد، ایزوله و از بقیه جدا بوده‌اند.»نه‌تنها مناطق عمدتا کوهستانی این کشور جزیره‌ای چالش‌برانگیز بوده که عامل مرگ‌ومیر بیش از ۴۰ درصد ساکنان این ناحیه هم بیماری‌‌های عفونی بوده است. به همین دلیل مردم محلی مجبور بوده‌اند برای سازگاری نوعی راهبرد بیولوژیکی و فرهنگی بیابند؛ آنچه جمعیت پاپوآ گینه‌نو را به یک ترکیب فوق‌العاده برای مطالعه سازگاری ژنتیکی تبدیل کرده است
انسان امروزی برای اولین بار حدود ۵۰ هزار سال پیش از آفریقا وارد پاپوآ گینه‌نو شد و در آنجا با دنیسووان‌هایی که ده‌ها هزار سال بود در آسیا زندگی می‌کردند، درآمیخت. در نتیجه این آمیزش باستانی، اهالی پاپوآ گینه‌نو در حال حاضر تا پنج درصد دی‌ان‌ای دنیسووان‌ها را در ژنومشان دارند.در پژوهش جدید که ماه آوریل در مجله «ارتباطات طبیعت» منتشر شد، دانشمندان ژنوم ۵۴ ساکن مناطق مرتع در کوهستان ویلهلم را که در ارتفاع دو هزار و ۳۰۰ تا دو هزار و ۷۰۰ متر بالاتر از سطح دریا زندگی می‌کردند و همچنین ۷۴ نفر ساکن جزیره دارو را که در ارتفاع ۱۰۰ متری بالاتر از سطح دریا واقع است، بررسی کردند
آن‌ها دریافتند جهش‌های موجود در ساکنان مناطق پست به احتمال زیاد از دنیسوان‌ها به ارث رسیده و تعداد سلول‌های ایمنی در خون آن‌ها را افزایش داده است. از طرف دیگر، جهش‌هایی که در افراد ساکن مناطق مرتفع پدید آمده، تعداد گلبول‌های قرمزشان را افزایش داده است؛ آنچه به کاهش هیپوکسی (سطح اکسیژن خون) در ارتفاع بالا کمک می‌کند
جهش‌های ژنی که از دنیسوان‌ها به ارث رسیدهاند ممکن است بر یک پروتئین به نام جی‌بی‌پی۲ تاثیر بگذارند. این پروتئین به بدن کمک می‌کند تا با عوامل بیماری‌زا یا پاتوژن‌هایی که در ارتفاعات پایین‌تر یافت می‌شوند، مبارزه کند. برای مثال، برخی انگل‌های عامل مالاریا معمولا در مناطق پست یافت می‌شوند. به گفته این تیم تحقیقاتی، این جهش‌ها احتمالا در طول تکامل انتخاب شده‌اند تا به افراد کمک کنند در مناطق پست‌تر که پاتوژن‌ها فراوان‌اند، در برابر عفونت مصون باشند.به گفته ریکو این تیم در ادامه می‌خواهد بررسی کند این جهش‌ها چگونه در خون افراد پاپوآ گینه‌نو تغییراتی ایجاد کرده‌اند. برای این کار، آن‌ها باید بررسی کنند که این جهش‌ها چگونه بر فعالیت ژن‌هایی که در آن‌ها یافت می‌شوند، تاثیر می‌گذارند